วิธีการเขียนอักษรจีน 憫

憫 憫 mǐn 1. 哀憐。 * สงสาร 2. 憂愁。 * กลุ้มใจ 憫 憫 mǐn 1. 哀憐：憐～。～恤。～惜。～惻。 * สงสาร: สงสาร～。～ช่วยเหลือ。～เสียดาย。～เห็นอกเห็นใจ。 2. 憂愁：～默。 * กลุ้มใจ: ～เงียบสงบ。 憫 憫 mǐn (形聲。从心，閔( mǐn )聲。本義:憐恤) 同本義 * (สัมผัสเสียง จากใจ, เสียง閔( mǐn ) ความหมายดั้งเดิม: สงสาร) มีความหมายเดียวกัน 【引】 1. 白居易《新樂府序》：隋堤柳，憫亡國也。 * 1. ไป่จูอี้ 《บทเปิดสนุกใหม่》: หญ้าตาข่ายของสวี่ ฉันสงสารประเทศที่สูญเสีย 2. 清· 黃宗羲《朱人遠墓誌銘》：人遠悲天憫人之懷，豈爲一己之不遇乎? * 2. หมิง · หวงจงซี 《จดหมายอาลัยจูเหรินหยวน》: คนไกลจึงเศร้าโศกและสงสารหัวใจของมนุษย์ จะไม่ใช่แค่ไม่โชคดีของตัวเองหรือ? 【例】 又如:憫人之兇(原諒、可憐兇惡之人。形容看透世情，慈悲爲懷，無所計較);憫念(憐憫);憫宥(憐憫寬宥);憫笑(憐憫訕笑;可憐亦復可笑);憫貧(憐恤貧苦的人);憫然(哀憐的樣子) * เช่น: สงสารคนที่โหดร้าย(ให้อภัย, สงสารบุคคลที่โหดร้าย; นิยามคือผู้ที่มองเห็นความเป็นจริงของโลก, มีความเมตตา, ไม่ถือสา); สงสาร; ให้อภัย; สงสารที่หัวเราะ(สงสารและหัวเราะ; ทั้งสงสารและขำ); สงสารคนจน(สงสารผู้ที่ยากจน); สงสารอย่างเห็นได้ชัด 憫 憫 mǐn 1. 憂愁;煩悶 * กลุ้มใจ; เบื่อหน่าย 【引】 1. 《孟子》：阨窮而不憫。 * 1. 《เมิ่งจื่อ》: ถูกจำกัดและยากจนแต่ไม่สงสาร 2. 唐· 白居易《琵琶行(並序)》：曲罷憫然。 * 2. ยุคถัง · ไป่จูอี้ 《เพลงพีปา(พร้อมบทนำ)》: หลังจากเล่นเพลงแล้วรู้สึกสงสาร 【例】 又如:憫默(因憂傷而沉默);憫憫(憂傷的樣子);憫愧(憂傷懷慚);憫嘆(憂傷嘆息);憫時病俗(憂慮時俗) * เช่น: สงสารเงียบ(เงียบเพราะความเศร้า); สงสารมาก(ลักษณะของความเศร้า); สงสารอับอาย(เศร้าและรู้สึกผิด); สงสารและถอนหายใจ(เศร้าและถอนหายใจ); สงสารเวลาของโรคและธรรมเนียม (กังวลเกี่ยวกับความนิยมในยุคนี้) 2. 哀傷。 * เศร้าเสียใจ 【例】 如:憫兇(爲喪事而憂傷。專用以指父母喪亡);憫悼(哀傷悲悼);憫哀(哀傷) * เช่น: สงสารการตาย(เศร้าเพราะเหตุการณ์ศพ; ใช้เฉพาะสำหรับการสูญเสียของบิดามารดา); แสดงความโศกเศร้า; เศร้า