วิธีการเขียนอักษรจีน 贩

贩 販 fàn 〈名〉 【本义】:贱买而贵卖的人 1. 买货出卖。 **ขายสินค้า** 2. 买货物出卖的行商或小商人。 **พ่อค้าเร่ หรือพ่อค้าเล็กๆ** 【引】 1 《说文》：贩，买贱卖贵也。 **คำอธิบายในควาามหมาย** 2 《周礼·司市》：贩夫贩妇。 **พ่อค้าและแม่ค้า** 3 《礼记·曲礼》：虽负贩者，必有尊也。 **แม้จะเป็นพ่อค้าที่แบกของ แต่ต้องมีเกียรติ** 【例】 อีกอย่าง:菜贩;摊贩;贩商(商贩);贩人(商贩) **ยกตัวอย่าง: พ่อค้าผัก; คนขายของที่ตั้งแผง; พ่อค้า; คนขาย** 贩 販 fàn 〈动〉 1. 买货出售。 **ซื้อสินค้ามาขาย** 【引】 1 《后汉书·吴汉传》：资用乏，以贩马自业。 **กู้เงินจากการขายม้าเพื่อเลี้ยงชีพ** 【例】 อีกอย่าง:贩粜(贩卖粮食);贩鲜(贩卖鱼虾之类);贩易(做买卖);贩肆(贩运货物，开店买卖) **ยกตัวอย่าง: ขายข้าว; ขายปลาและกุ้ง; ทำธุรกิจ; ขายสินค้าในร้าน** 2. 也单指买进货物。 **สามารถหมายถึงการซื้อสินค้า** 【例】 如:贩籴(收买粮食);贩买(买进);贩官(买得官位) **เช่น: ซื้อข้าว; ซื้อ; ซื้อตำแหน่ง** 3. 比喻叛卖。 **หมายถึงการทรยศขายหรือตกลง** 【引】 1 《宋书·沈攸之传》：虽吕布贩君， 郦寄卖友，万之斯人，未足为酷。 **แม้ว่าเป็นการทรยศเพื่อน แต่ยังน้อยกว่าความร้ายแรง** 【例】 อีกอย่าง:贩君(卖主求荣);贩国(卖国);贩交买名(卖友求荣) **เช่น: ขายผู้นำเพื่อผลประโยชน์; ขายชาติ; ขายเพื่อนเพื่อชื่อเสียง** 4. 卖出。 **ขายออกไป** 【例】 如:贩路(销路);贩贴(出卖劳力，依附于人);贩质(典卖) **เช่น: ช่องทางการขาย; ขายแรงงาน; ขายสิ่งของ**