วิธีการเขียนอักษรจีน 嵩

嵩: 1. 〔～山〕山名，在中国河南省。 【ไทย】 1. 〔山名〕ชื่อภูเขาในมณฑลเหอหนาน ประเทศจีน。 2. 高。 【ไทย】 2. สูง。 嵩: 1. 〔～山〕山名，在中国河南省。 【ไทย】 1. 〔山名〕ชื่อภูเขาในมณฑลเหอหนาน ประเทศจีน。 2. 高：～峦（高耸的峰峦）。～呼（亦称“山呼”）。 【ไทย】 2. สูง：～เทือกเขา (ยอดเขาที่สูงเด่น) ；～ร้อง (เรียกว่า "ร้องภูเขา")。 嵩: 崧 sōng 〈形〉 山高 (high; lofty) 【ไทย】 崇高 (สูง; สูงส่ง) 嵩: 崧 sōng 〈名〉 中国山名 (Song mountain)。古称“中岳”。在河南省登封县北。高峰有三:东为太室山(1，440米)，中为峻极山，西为少室山。如:嵩岳之妃(指嵩山神的夫人灵妃) 【ไทย】 ชื่อภูเขาในประเทศจีน (ภูเขาซง)；ชื่อเดิมเรียกว่า “จงหยูเย่” ตั้งอยู่ทางเหนือของมณฑลเหอหนาน ตำบลเติงเฟิง ยอดเขาสูงมี 3 ยอด: ยอดตะวันออกคือ ภูเขาไทซือ (1,440 เมตร), ยอดกลางคือ ภูเขาจุ้นจี้ และยอดตะวันตกคือ ภูเขาซ่าวซือ เช่น: มเหสีแห่งภูเขาซง (หมายถึงภรรยาของเทพเจ้าภูเขาซง) 嵩: 崧 sōng 〈形〉 山高 (high; lofty) 【ไทย】 崇高 (สูง; สูงส่ง) 引: 1 《说文新附》：嵩，中岳嵩，高山也。 【ไทย】 1 《เซวียนเหม่ยใหม่》: 嵩 คือ ภูเขากลางที่สูง 2 《尔雅·释诂》：嵩，高也。 【ไทย】 2 《เอ่อริยะ·ชี้แจงความ》: 嵩 คือ สูง 3 《释名·释山》：山大而高曰嵩。 【ไทย】 3 《ชี้แจงชื่อ·ชี้แจงภูเขา》: ภูเขาที่ใหญ่และสูงเรียกว่า 嵩 4 《诗·大雅·崧高》：崧高维岳。 【ไทย】 4 《กลอน·จงหยาง·崧สูง》: 崧 สูงเป็นภูเขา 例: 又如:嵩呼(祝颂皇帝，高呼万岁);嵩崇(高大);嵩峦(高峻的峰峦) 【ไทย】 ตัวอย่างอื่น: 嵩ร้อง (อวยพรจักรพรรดิ, ร้องตะโกนให้มีชีวิตยืนยาว); 嵩สูง (ใหญ่โต); 嵩เทือกเขา (ยอดเขาที่สูงเด่น) 嵩: 崧 sōng 〈名〉 中国山名 (Song mountain)。古称“中岳”。在河南省登封县北。高峰有三:东为太室山(1，440米)，中为峻极山，西为少室山。如:嵩岳之妃(指嵩山神的夫人灵妃) 【ไทย】 ชื่อภูเขาในประเทศจีน (ภูเขาซง)；ชื่อเดิมเรียกว่า “จงหยูเย่” ตั้งอยู่ทางเหนือของมณฑลเหอหนาน ตำบลเติงเฟิง ยอดเขาสูงมี 3 ยอด: ยอดตะวันออกคือ ภูเขาไทซือ (1,440 เมตร), ยอดกลางคือ ภูเขาจุ้นจี้ และยอดตะวันตกคือ ภูเขาซ่าวซือ เช่น: มเหสีแห่งภูเขาซง (หมายถึงภรรยาของเทพเจ้าภูเขาซง)