วิธีการเขียนอักษรจีน 铎

铎： 1. 大铃，形如铙、钲而有舌，古代宣布政教法令用的，亦为古代乐器。盛行于中国春秋至汉代。 大ระฆัง ซึ่งมีลักษณะคล้ายกลองและกลองเล็ก มีลิ้น ใช้ประกาศกฎระเบียบการเมืองและการศึกษาในสมัยโบราณ นอกจากนี้ยังเป็นเครื่องดนตรีโบราณ ที่มีการแพร่หลายตั้งแต่ยุคชุนชิวถึงฮั่น 2. 挂在牛马颈下或屋檐下的小铃。 ระฆังตัวเล็กที่แขวนอยู่ใต้คอของวัวหรือม้า หรือใต้ชายคาบ้าน 3. 刺;啄。 แทงหรือจิ้ม 【引】 1. 《说文》：铎，大铃也。军法五人为伍，五伍为两，两司马执铎。 《Shuō Wén》: หลวง ใหญ่หรือระฆัง พื้นฐานทางการทหารจะเป็นกลุ่ม 5 คน เป็น 1 หน่วย และ 5 หน่วยจะเป็น 2 หน่วย ซือกงสองคนจะถือระฆัง 2. 《周礼·小宰》：徇以木铎。 《周 Li》: ใช้ระฆังไม้ในการประกาศ 3. 《淮南子·泛论》：告寡人以事者，击铎是也。 《Huái Nán Zǐ】: การแจ้งให้ผู้มีอำนาจทราบเรื่องคือการตีระฆัง 【例】 又如:铎语(祭祀神灵时，用铎声节歌舞以祭);铎头瘟(呆瘟神) เช่นเดียวกับ: เสียงระฆังในการบูชาสิ่งศักดิ์สิทธิ์; โรคที่เกิดจากการถูกระฆัง 【引】 1. 《洛阳伽蓝记》：宝铎含风，响出天外。 《Luò Yáng Jiā Lán Jì】: เสียงระฆังที่มีค่าพลิ้วไหวไปในอากาศ ดังออกมาจากฟ้า 铎： 擦;啄。 แทงหรือจิ้ม 【引】 1. 《西游记》：你还把热舌头铎我! 《Xī Yóu Jì}: ทำไมคุณยังเอาลิ้นร้อนแทงฉัน!