วิธีการเขียนอักษรจีน 士

士 [shì] 〈名〉 【本义】:古代男子的美称 1. 古代统治阶级中次于卿大夫的一个阶层：士族。士大夫。 士ในฐานะชั้นหนึ่งของชนชั้นปกครองในสมัยโบราณที่ต่ำกว่าคนชั้นสูง 2. 旧时指读书人：士子。士民。学士。 ในสมัยโบราณใช้หมายถึงผู้ที่มีการศึกษา 3. 未婚的男子，泛指男子：士女。 ชายที่ยังไม่แต่งงาน หรือหมายถึงชายทั่วไป 4. 对人的美称：志士。烈士。女士。 ชื่อที่ใช้เรียกผู้มีเกียรติหรือมีคุณธรรม 5. 军衔的一级，在尉以下；亦泛指军人；上士。士兵。士卒。士气。 ระดับตำแหน่งทางทหารที่ต่ำกว่าร้อยตรี รวมถึงการหมายถึงทหารทั่วไป 6. 称某些专业人员：医生。护士。 ใช้เรียกผู้ที่มีอาชีพเฉพาะทางบางด้าน 7. 姓。 นามสกุล 士 [shì] 〈动〉 作官。通“仕” ทำงานในตำแหน่งทางการ 士 [shì] 〈名〉 1. 同本义 士เป็นคำสมัยโบราณสำหรับชาย 2. 将领 ผู้บัญชาการ 3. 兵士;武士 ทหาร 4. 古代指掌管刑狱的官员 ผู้มีอำนาจในการตัดสินคดีในสมัยโบราณ 5. 士大夫(旧时指官吏或较有声望、地位的知识分子) เจ้าหน้าที่หรือผู้มีชื่อเสียงในสมัยเก่า 6. 中国古代社会阶层的名称 ชื่อสำหรับชั้นชนในสังคมจีนโบราณ 7. 先秦时期贵族的最低等级，位次于大夫 ชนชั้นต่ำที่สุดในยุคก่อนราชวงศ์ชิง 8. 古代四民之一。指农工商以外学道艺、习武勇的人。或称“士民”以区别于“庶民” หนึ่งในสี่กลุ่มของคนในสมัยโบราณ หมายถึงผู้ที่ศึกษาเพียงศิลปะหรือการต่อสู้นอกเหนือจากเกษตรกรรมและธุรกิจ 9. 知识分子的通称 คำที่ใช้เรียกรวมของปัญญาชน 10. 古代诸侯士大夫对天子的自称 คำที่เจ้าของตระกูลหรือชนชั้นสูงใช้เรียกพระจักรพรรดิ 11. 对品德好、有学识、有技艺的人的美称 ชื่อที่ใช้กล่าวถึงผู้มีคุณธรรมมีความรู้ 12. 卫兵，尤指将帅身旁的卫兵，特指中国象棋中的一个只能在将帅近旁活动的棋子 ทหารองครักษ์โดยเฉพาะหมายถึงหมากที่สามารถเคลื่อนไหวใกล้พระเจ้าในหมากรุกจีน